YALNIZIM YİNE
Güneş ilk ışıklarını yansıttı dünyaya
Isındı evren canlandı tabiat
Sensiz dünyamda herkes mutlu
Bir ben durgunum yine bu sabah
Herkes sevdiğine giderken
Yine denize geldim ben
O da benim kadar durgun ve yalnız sanarken
Dalgaları varmış onunda meğersem
Gidiyor yine ışıklar
Yavaş yavaş kararıyor evren
Canlanan tabiat duruldu birden
O da yalnız kaldı benim gibi yeniden...
Melisa Yağmur ÇİFÇİ 7/C
ÖĞRENDİM
Ne güzel di
Ellerimi tuttuğun ilk gün
Ne güzel di
Gözlerime bakarak söylediğin
İki kelimeyi
Yürekten söylediğine inanmak
Ne güzeldi sana güvenmek
Şimdi ellerin bir başkasının elinde
Gözlerin bir başkasının gözünde
Ve yine aynı iki kelime
Ne güzel rol yaptığını
Yeni öğrendim
Aşkı bilmeden inanmamayı
Sevgiye sevilmeden güvenmemeyi
Öğrendim
Öğrendim ama biraz geç oldu
Öğrendim bu da bana ders oldu...
Melisa Yağmur ÇİFÇİ 7/C
*(_TUTULMA_)*
Kutup Yıldızı’nın görkemi,
Hayatımın bütün karmaşasını,
Bunalımını çözüveriyor.
Durgun gözlerimde bir parlama oluyor sanki,
Aniden bir gücün geldiğini hissediyorum…
İçine düştüğüm bunalımdan,
Ruhsal çöküşten memnun değilim.
Bu rahatlamanın sebebini biliyorum,
Seni görüyorum aniden…
Kahve gözlerinle mutluluk saçıyorsun,
Sevgiyle dolu bir bakış atıyorsun bana,
Dudaklarında dayanılmaz, göz alıcı gülümseyiş…
Bu beni öldürüyor…
Mutsuzluğumu, çöküşümü biliyorsun,
Beni bırakıp gittiğinde,
Günlerin senin ışığın olmadan,
Ay güneşin önünü kapatmış gibi,
Kapkaranlık olduğunu biliyorsun.
Ben bu durumdayken bile,
Hiç solmadan, hiç kaybolmadan,
Gülümseyebiliyorsun…
Sana imreniyorum…
Mutlu değilim.
Yaşamayı sevmiyorum.
Sebebini biliyorsun,
Ama yine de tekrarlayabilirim.
Her zamanki normal günlerden birinde,
Güneşin parlaklığını izlerken,
Aniden bir alacakaranlık…
Ve arkasından gelen sonsuz tutulma,
Ardından sen yoktun…
Beni bırakıp da nasıl gidebildin,
Bu sonsuz uçuruma nasıl sürükleyebildin, bilmiyorum.
Ama seni düşünmeyi bırakmalıyım.
Düşündükçe mahvoluyorum çünkü.
Bu mektubu burada sonlandırmalıyım,
Aslında hiç uyumadığım uyku vaktim geldi.
Son bir şey daha,
Seni seviyorum,
Anne…
Melis ÖRGEL 6 – F
*(_Bırakma Beni_)*
Günlerdir ağladım yokluğunda
Bekledim bana geleceğin o günü
Senden uzak olsam da aldırmadım
Hep umutluydum, beklemeye yeminliydim.
Düşünmedim sensizliği yapamazdım zaten...
Sensiz asla olamazdım,
Bir eksiklik vardı içimde gittiğinden beri,
Dönseydin bitecekti, ya dönmeseydin...
İşte o zaman ben bitecektim.
Eğer sen olmayacaksan bu dünyada
Ben de olmayacağım.
İstesem de bunu yapamayacağım.
Sensiz asla olmayacağım...
Batuhan Barış Türkmen, 6/F 437
*(_DÜŞÜNMEK_)*
Bir buluş yapmak istedim,
Bana düşünürsen bulursun dediler.
Bir şiir yazmak istedim,
Yine düşünürsen bulursun dediler.
Anladım ki her şey düşünmekten geçer...
Rıza Ersoy, 6/F
*(_ATAM_)*
Gözlerinde doğru ışığı buluyorum,
Yüzüne bakınca o eski savaşları hatırlıyorum,
Kahramanca mücadele edip,
Kahramanca yendiğinizi biliyorum.
Kırmızı beyaz bayrağımızın hakkını
En iyi şekilde verdiğini biliyorum.
Hiç akıldan çıkar mı Malazgirt Şavaşı,
Unutulur mu Çanakkale Düşmanları,
Kaç kere yıktığın padişah sarayları,
Yaptığın iyiliklerin sonu gelmez, tükenmez.
Kaç kere düşman oldular sana,
Kaç kere kıymaya kalkıştılar o tatlı canına,
Dayandın sen bütün bunlara sonuna kadar,
Vatan uğruna...
O zaman nasıl kurtardıysan bizi,
Şimdi de gel Atam,
Gel de gör ne hale gelmiş,
Geride bıraktığın toprakların...
Biz de yılmayacağız,
Senin gibi,
Savaşacağız vatanımız için,
İZİNDEYİZ ATAM..!
Seda Bıyıksız, 6/F
*(_BİR GEMİ GÜVERTESİ_)*
Gözlerimi ay ışığına çeviriyorum,
Bana el sallıyor yunuslar,
Sesimin kaybolduğunu,
Yeniden öldüğümü biliyorum.
Benliğim, seninle beraber,
Denizin sularında kayboluyor.
Hayatımın bir dönüm noktasında olduğunun farkındayım.
Ben, farklıyım.
Her türlü şeyi biliyorum,
Kimsenin görmediklerini,
Bilimin bilmediklerini…
Kararsızlaşıyorum,
Huzursuzlaşıyorum,
Sürekli dünyaya geliyorum…
Şunu iyi biliyorum ki,
Sen beni tanımıyorsun,
Seni sevdiğimi bilmiyorsun,
Hep yanında olduğumu,
Seni koruduğumu fark etmiyorsun…
Bu sorun olmazdı, yanındaydım çünkü.
Ama artık vakti geldi,
Ben gitmeliyim.
Eldivenlerimi çıkarıyorum,
Onlar, benim son mektubum olacak.
Güverteye çıkarken aniden
Elimi bir çıkıntıya kestiriyorum.
Akan kan eldivenlere bulaşıyor…
Aniden fark ediyorum,
Ses yok.
Yunuslar yok.
Sen yoksun…
Güneş, senin yokluğunda donmuş benim,
Başucumda kanlı eldivenlerimle,
Cesedimle doğuyor…
Melis ÖRGEL
6 – F
DOĞA
Etrafımızda çiçek
Çimenler ve böcek
Ağaçta elma
Meyve verir daima
Masmavi denizler
Oynar içinde balıklar
Yakalanınca oltaya
Başlarlar çırpınmaya
Gökyüzünde kuşlar
Kanat çırparlar
Özgürlüğün tadına
Uçarak varırlar
Ahmet Kağan BİÇER
7-D 1483
Fen ve Teknoloji
Öğrendik bir anda vücudumuzu
Nasıl tüketip
nasıl ürettiğimizi
Bilmezken kendimiz hakkında bir bilgi
Öğrendik nasıl büyüdüğümüzü
Gittikçe genişledi konular
Genişledi ama zevkleşti de
Bilmiyorduk çevremizi
Bildirdi bir bir bize
İşte bir teneffüs daha oldu
Bitti maalesef bu ders
Bekleyeceğiz bir hafta daha
Ne eğlenceli şu
Fen ve teknoloji dersi…...
Nazlıgül KESEREL 7-D
İSYAN
Birden gürledi gök
Çınladı yağmurun sesleri
Sessizliğin Çarşaf gibi yırtıldığı gecede
Hainliğini gece
Gümüş saplı bıçak gibi indirdi
isyanın nedenini
Eksikliğini adaletin
Kükredi bir bir dağların yüzüne
Kin oldu yağmur
Dolu oldu
Vurdukça vurdu
Şavkından tepeler titredi
Kaç kez indi kim bilir
kabaran yüreklere
Hain gecenin alıcı kartalı azrail
Yağmur dindi
Çekti kanlı ellerini
Gece hala haindi
Hesabını başka bahara erteledi
M.Ali ORTAKCI
MARDİN
Kızıl bir mahşerdir gökyüzü
Kuşluk vakti
Ağırdan alır kış
Kaygısız ve derin
Tozlu tepeler kartal bakışlıdır
Ve gönlü kırıktır yeşile
Direnir geçmiş
Taştan duvarlardır sokakların dili
Kokusunu taşır
Göçmen kuşlar
Acem ellerinin
M. Ali ORTAKCI
ADNAN SARI
Bir çöl bedevisidir
Taşır sırtında kahır
Sırtında umut
Yürür çöl rüzgarlarıyla bir
Bütün dünyasıdır çöl
Kumdan örülü bir yürek
Her defasında farklı
Her şey kumdur
Bilerek yada bilmeyerek
M.Ali ORTAKCI
VURGUN
Bilmiyordum kim olduğunu
Belki yanıldım
Ama yenik saymadım kendimi
Bekledim
İnce dudaklarından sıyrılan
Zencefil tadındaki haberlerini
Şimdi bakışların mağrurlu değildir
Eminim
Belki o yüzden bekledim
Hiç bilmediğim vahşi ormanlarda
Tedirgin bir gemicinin şafağı bekleyen
Gözüyle
Ve aradım seni
Küçük bir serçenin ayak izlerinde
Ve de yosunların üzerinde
Gelmeyeceğini bildiğim halde
Ne gariptir
Girdiğim sokaklarda gizliydin sanki
Fısıldıyordu adını
Akşamın soluk yüzlü insanları
Taburenin gıcırtısı
Gecenin derin sessizliği
Ket vuramıyordum duygularıma
İçin için çarpıyordu yüzüme dalgaların
Bilinmezliğin kıyısında
M.Ali ORTAKCI
SEN
Karlı dağlar sarp
Geçit vermez
Boyun bükük
Sensiz düzelmez
Yeniden yarattım
Yokluğunda seni
Kısırdöngü hayallerimde
Yeniden yaşattım seni
Seninle dolup
Seninle taşıyorum
Varlığınla
gücüme güç katıyorum
seni yazdım bu gün
seni çizdim
bugünde sensiz geçmedi günüm
M.Ali ORTAKCI
ANNEM
Küçüğüm
İki yaşında bir çocuğum
Ağlıyorum hıçkıra hıçkıra
Nerde annem diye……
Gri, yarı karanlık bir oda;
Sis bulvarları arasında
Koşuyor koşuyorum
Nerdesin anne…
Göz gözü görmüyor
Ovuşturup gözlerimi baksam da
Yoktu annem
Başlangıç noktasına
Tekrar dönüp
Tekrar ağlıyorum
Tanrım bu ne kötü bir rüya!.
İşte annemin gözünde
Hep böyle ağlayan çocuktum
Hatta bazen
Annemin de
Benim için ağladığını duyuyorum…
M.Ali ORTAKCI
HAYATA DAİR….
Dökülmüş yıldızları gökyüzünün
Havada ağır toz tadı var
Yalnızlık çökmüş sırtıma
Dilinde hayatın pas tadı var
Yanmış geçmiş ve gelecek
İs duman her yer,
Ya ben sağırım ya da kuşlar ötmüyor
İçimde bir sessizlik var
Nasip oldu da sevmek
Sevilmenin adı var
Ara sor da bulasın
Dert yükünden başka ne var
M.Ali ORTAKCI
